بر بساطی که بساطی نیست
در درون کومه ی تاریکم ، که ذره ای با آن نشاطی نیست ،
و جدار دنده های نی به دیوار اتاقم ، دارد از خشکیش می ترکد ،
- چون دل یاران که در هجران یاران -
قاصد روزهای ابری ، داروگ ! کی می رسد باران ؟
............................................................................. نیمای یوشیج
+ این روزها دلم بدجور هوای بارون رو کرده...
این شعر چقدر خاطره دارد برای من!
موفق باشی رفیق...